Chmura do picia

 – Ta woda nazywa się Mateczny Zdrój  – zauważył pan Jacek  – bo odkrył ją dawno temu Antoni Mateczny.

 – Czy chcecie, żebym wam coś opowiedział, czy będziecie mi przerywać? Jeszcze tylko chwila i wszystkiego się dowiecie  – obruszył się pan Jacek.  – Pan Antoni nie mógł się dokopać do wody. Postanowił, że będzie to robił takim specjalnym wielkim wiertłem, bo może woda jest bardzo, bardzo głęboko pod ziemią.

Bartek natychmiast przypomniał sobie, jak jego tato wiercił dziury w ścianie, i się zastanawiał, jak wielkie musiało być to wiertło i jak ogromna wiertarka, żeby dostać się tak głęboko.

 – Długo wiercili, ale w pewnym momencie spod ziemi wytrysnęła woda. To była prawdziwa fontanna, a do tego bardzo brzydko pachnąca  – opowiadał pan Jacek.  – Pan Mateczny był tylko trochę zdziwiony tym zapachem, bo już go znał. Podobnie pachniała woda, w której kiedyś się kąpał w uzdrowisku, czyli miejscu, gdzie leczy się ludzi. Postanowił sprawdzić, czy ta, którą znalazł, też może leczyć. Kiedy ją zbadano, okazało się, że jest bardzo cenna, bo zawiera bogactwo minerałów. I wtedy wybudował tu uzdrowisko. To ten budynek na mapie  – powiedział, pokazując palcem na mapie duży czerwony prostokąt.